دانلود گزارش تخصصی
دانلود گزارش تخصصیدانلود گزارش تخصصی
دانلود گزارش تخصصیدانلود مقاله بیماری توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis)
دانلود مقاله بیماری توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis)دانلود مقاله بیماری توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis)
دانلود مقاله بیماری توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis) توکسوپلاسموز (به انگلیسی: Toxoplasmosis) عبارت است از یک عفونت تک یاخته ای با توکسوپلاسما گوندی که در انسان ها و بسیاری از گونه های پستانداران و پرندگان ایجاد می شود.
بروز بیماری
بیماری به چند شکل در انسان بروز می کند: ۱. توکسوپلاسموز مادرزادی (از مادر دچار عفونت به جنین منتقل می گردد)؛
۲. توکسوپلاسموز چشمی (رتینوکوروئیدیت نیز خوانده می شود که معمولاً حاصل توکسوپلاسموز مادرزادی است ولی علایم ممکن است در جوانی ایجاد شوند)؛
۳. توکسوپلاسموز حاد در فرد سالم ؛
۴.توکسوپلاسموز حاد در فرد دچار نقص ایمنی (افراد مبتلا به ایدز یا سرطان یا افرادی که داروهای سرکوبگر ایمنی مصرف می کنند).
انتقال بیماری
تک یاخته، توکسوپلاسما گوندی معمولاً به یکی از روش های زیر منتقل می گردد:
۱.خوردن گوشت های خوب پخته نشده حیوانات بیمار
۲.گربه های حامل میکروب می توانند آن را از مدفوع خود دفع کنند؛ فردی که با بی دقتی به مدفوع گربه دست می زند و دست خود را نمی شوید، ممکن است دچار عفونت گردد.
۳.انتقال خون
۴.زن بارداری که دچار عفونت می گردد، می تواند آن را به جنین منتقل کند (غالباً با گرفتاری شدید جنین).
- در افراد با ایمنی تضعیف شده بیماری خطرناکتر است.
معمولاً ۹۰٪-۸۰٪ افراد آلوده بدون علامت هستند، در افراد بیمار تب، تورم غدد لنفاوی، خستگی، درد عضلانی، گلودرد، رتینیت (التهاب شبکیه )، بثورات جلدی (گاهی ) داریم.
تشخیص شامل شرح حال طبی، معاینه فیزیکی و بررسی های آزمایشگاهی خون برای تشخیص عفونت است .
درمان
معمولاً برای فرد سالم، غیرباردار و بدون علامت درمان لازم نیست . برای کودک زیر ۵ سال داروهایی تجویز می گردد تا از عوارض چشمی پیشگیری شود. در زنان باردار بیماری به جهت احتمال درگیری جنین بسیار حائز اهمیت است. در بیمار دچار نقص ایمنی، درمان با دارو صورت می گیرد. نوزادان دچار عفونت با دارو درمان می شوند (چه با علامت چه بدون علامت زیرا میکروب ها می توانند پس از تولد تکثیر یابند).در ضمن در بعضی موارد که این بیماری از خود عوارض چشمی نشان داده باشد اگر کامل درمان نشود ممکن است بعد از گذشت 5 تا 10 سال دوباره عود کند و نیاز به درمان مجدد داشته باشد ( این مورد را تجربه کرده ام)
پیریمتامین، سولفادیازین یا تری سولفاپیریمیدین ها به مدت ۴-۳ هفته و اسید فولیک برای کاهش عوارض جانبی پیریمتامین غالباً تجویز می شوند. کورتیکواستروئیدها، در صورت لزوم، برای کاهش التهاب.
توکسوپلاسموز یا عفونت با توکسوپلاسما گوندیToxoplasma gondiiدر سال 1908توسط Nicole&manseaux که در شمال آفریقا روی کتنو داکتیلوس گوندی کار می کردند شرح داده شد.(1)گوندی یک جونده صحرایی است که با موش صحرایی قرابت دارد. (2) splendore نیز که در برزیل برروی خرگوش ها کار می کرد این ارگانیسم را توصیف نمود.انتشار این گزارشات در فاصله3روز از یکدیگر صورت گرفت بدون اینکه این محققین اطلاعی از یکدیگر داشته باشند.
این بیماری بعدا در سال 1923 توسط (3) janku توصیف شد که یافته های پاتولوژیکی شامل هیدروسفالوس و التهاب شبکیه و مشمیه را در یکی از موارد توکسوپلاسموزیس مادرزادی شرح داد. اما وی این ارگانیزم را ایزوله نکرد.
(4) wolf و همکارانش در سال 1939 با گزارش سه مورد از عفونتهای مادرزادی مشاهدات janku را تایید نمودند ونشان دادند که عامل بیماری قابل انتقال به خرگوش ها و موش هاست.
توکسوپلاسموز اکتسابی در سال 1941 توسط pinkerton و همکارانش (5) henderon و (6) sabin که مستقل از آن دو تحقیق می نمود تشخیص داده شد.
مراحل جنسی انگل توسط frenkle و همکارانش(7) در سال 1970 کشف شد. او تشخیص داد که این انگل یک کوکسیدیاست.البته hatchinson و همکارانش نیز درهمان سال این نکته را گزارش نمودند (8) در سال 1948 آزمون سرولوژیک dye – test توسط سابین و فلدمن جهت تشخیص بیماری ارائه شد و این روش موجب شد تا محققان بسیاری از مسائل اپیدمیولوژیکی و بالینی توکسوپلاسموز را مورد بررسی قرار دهند و طیف بیماری را در انسان مشخص نمایند.
نخستین مورد بیماری از ایران چهل وشش سال قبل به وسیله انصاری گزارش شده است. در سال 1333 شمسی آزمون سابین- فلدمن در موسسه انگل شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران انجام شد و از سال 1345 هجری شمسی با تاسیس مرکز تحقیقات ایمنو فلورسانس ، تحقیق در مورد توکسوپلاسموز ادامه داد.(9)
بیماریزایی :
پس از تهاجم موضعی ( معمولا به اپی تلیوم روده ) ، ارگانیسم ها ممکن است به درون گلبولهای سفید خون وارد شوند یا از طریق جریان خون و لنف خود را به نسوج بدن برسانند.توکسوپلاسما در درون سلولها تکثیر می یابد و سبب انهدام سلول میزبان می گردد و سپس به سلولهای مجاور دست اندازی می کند.از انجا که درصدی از ماکروفاژهای طبیعی در انسان به نظر می رسد که قدرت کشندگی توکسوپلاسما را نداشته باشند و به دلیل آنکه انگلها قادرند به زندگی خود درون ماکروفاژهای میزبان ادامه دهند اذا این سلولها می توانند عامل مهمی در انتقال توکسوپلاسما به سایر نقاط بدن باشند.
پارازیتمی پایدار در انسان و یا حیوانات ناشی از زندگی داخل سلولی ارگانیسم هاست.
توکسوپلاسما به کلیه بافتها و سلولهای هسته دار بدن میزبان انسانی ( به استثنای گلبولهای سرخ بدون هسته ) تهاجم می کند . هرچند که در مطالعات ژادین و همکاران گرفتاری گلبولهای سرخ در موش آلوده مشاهده شده است.
پاسخ های ایمنی میزبان ( هومورال و سلولی ) به طور کاملا مشخص موجب تغییر سیر عفونت می شود و در بروز نشانه های بالینی آن مؤثر است.سن میزبان و درجه بلوغ وتکامل او یک عامل تعیین کننده است . در حالی که توکسوپلاسما می تواند سبب بروز اثرات فاجعه آفرین در جنین باشد در کودکان بزرگتر و بالغان اغلب بدون نشانه بالینی یا همراه با نشانه های خفیف است.
سوشهای توکسوپلاسما که از انسان ، سایرپستانداران یا جوندگان جدا شده است. به طور مشخص از نظر بیماریزایی برای موش متفاوت هستند.به نظر می رسد که یک ارتباط مستقیم بین قدرت تهاجمی و میزان تکثیر سوشهای مختلف وبیماریزائی آنها برای موش وجود داشته باشد.
برخی از محققان براساس تجربیات خود در حیوانات به وجود یک اگزوتوکسین اشاره کرده اند و برطبق تجربه لونده و همکاران(15) تزریق داخل وریدی آن سبب مرگ خرگوش در مدت شش 6 تا 24 ساعت شده است . اینکه در چه زمانی تخریب نسوج ناشی از توکسوپلاسما متوقف گردد به پیدایش آنتی بادی و ایمنی سلولی بستگی خواهد داشت و در مناطقی نظیر سیستم عصبی مرکزی و چشم که دسترسی آنتی بادی ها به آنجا دشوار است تخریب نسوج ادامه می یابد. از طرف دیگر با وجود قدرت آنتی بادی در حضور مکمل و سیستم پروپردین برای نابود کردن توکسوپلاسما در خارج سلول ، به دلیل زندگی درون سلولی ، این انگل از اثرات آنتی بادی ها در امان می ماند.
کیست های نسجی که حاوی انگل زنده هستند ممکن است پس از تقسیمات مکرر انگل در درون سلول میزبان حاصل شوند و در سیستم عصبی مرکزی ، قلب ، رحم ، عضلات و تمام نسوج بدن نوزاد مبتلا و احتمالأ تا آخر عمر میزبان باقی می مانند.
شامل 8 صفحه فایل word قابل ویرایش
توکسوپلاسموز (به انگلیسی : Toxoplasmosis) عبارت است از یک عفونت تک یاخته‌ای با توکسوپلاسما گوندی که در انسان‌ها و بسیاری از گونه‌های پستانداران و پرندگان ایجاد می‌شود. بروز بیماری بیماری به چند شکل در انسان بروز می‌کند: ۱. توکسوپلاسموز مادرزادی (از مادر دچار عفونت به جنین منتقل می‌گردد)؛ ۲. توکسوپلاسموز چشمی (رتینوکوروئیدیت نیز خوانده می‌شود که معمولاً حاصل ت ...